Lee Bacon Seti 3 Kitap (Son İnsan + Şövalye Çocuk + Robotların Düşüşü)
Lee Bacon Seti 3 Kitap (Son İnsan + Şövalye Çocuk + Robotların Düşüşü)
Kuralları asla sorgulamamış bir robot, var olmaması gereken bir insan ve her şeyi değiştirecek bir yolculuk.
Günümüzden çok uzakta olmayan bir gelecekte robotlar insanları ortadan kaldırmış. Ve on iki yaşındaki robot XR_935’in buna dair herhangi bir sorunu yok. İnsanlar olmadan savaş, çevre kirliği, suç yok. Toplumun tüm üyelerinin bir amacı var ve tu¨m düzen hiç sorunsuz işliyor.
XR’ın imkânsız bir şey keşfettiği güne kadar: Emma adında bir insan kız. Tüm hayatı boyunca XR’a insanların cani olduğu ve Dünya’nın onlarsız daha iyi olduğu söylenmiş. Ama Emma cani gözükmüyor… Korkmuş gözüküyor. Ve XR’ın yardımına ihtiyacı var.
Şimdi XR, iki robotla birlikte Emma’yı haritadaki gizemli bir noktaya götürecek tehlikeli bir yolculuğa çıkmak zorunda. Ama kuralların hiç çiğnenmediği ve insanların var olmaması gereken bir dünyada nasıl hayatta kalacaklar?
“Dünya insanlar olmadan çok daha güzel. Başlangıçta çok yu¨ksek potansiyelleri vardı. Diller geliştirdiler, aletler icat ettiler, hastalıklar iyileştirdiler. Bizi yarattılar. Ama zaman içinde yollarını şaşırdılar. İyi fikirleri kötü sonuçlar doğurdu. Hataları katlanarak arttı. Bize başka seçenek bırakmadılar.”
---------
Mutluluk, kalp kırıklığı, güzel manzaralar ve
korkunç canavarlarla dolu devasa bir yerde,
gerçek dünyada unutulmayacak bir macera.
Bu romanda lanetli mağaralar keşfetmek, evcil
ejderhalarla karşılaşmak,
Elflerle takılmak ve denizkızlarıyla beşlik çakmak
mümkün.
Lee Bacon nefes kesici Şövalye Çocuk’ta
büyümek üzerine yaratıcı ve dokunaklı
bir hikâye anlatıyor.
------
Size bir hikâye anlatayım. Her güzel hikâye gibi üç bölümden oluşan: giriş, gelişme ve sonuç.
Girişte, dünyamızı insanlar yönetiyordu. Kendi zamanlarında birçok harika/korkunç şey yarattılar. Biz de dahil.
Gelişmede dünyayı biz robotlar yönetiyorduk. Yıllar, tek bir insan bile görmeden geçti. Daha sonra bir kız çıkageldi. On iki yaşında bir insan. Onun türünün son örneği olduğunu sanıyorduk ama yanılmışız. O, “ilk”ti. İnsanlar bunca yıldır bizden saklanıyordu. Kız, onların yeniden ortaya çıkmasını sağladı. Ve bir kez daha dünyanın parçası oldular.
Sonuçta, insanlarla birlikte yaşamanın bir yolunu bulduk ve bunun hikâyemizin barış/uyum/dostluk içindeki sonu olduğunu düşündük.
Yanılmışız.